Himachal: ਰਜਤ ਕੁਮਾਰ ਨੇ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ ਅਜਿਹੀ ਪ੍ਰੇਰਨਾਦਾਇਕ ਉਦਾਹਰਣ, ਬਾਹਾਂ ਨਾ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਫ਼ਿਰ ਵੀ ਨਾ ਮੰਨੀ ਹਾਰ

24 ਫਰਵਰੀ 2025: ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਪਰ ਸਿਰਫ਼ ਉਹੀ ਵਿਅਕਤੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਸਫਲਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਦਲੇਰੀ ਨਾਲ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹੀ ਹੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰੇਰਨਾਦਾਇਕ ਉਦਾਹਰਣ ਹਿਮਾਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ (Himachal pradesh) ਦੇ ਮੰਡੀ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਸੁੰਦਰਨਗਰ ਦੇ ਰਾਡੂ ਪਿੰਡ ਦੇ ਨਿਵਾਸੀ ਰਜਤ ਕੁਮਾਰ (Rajat Kumar) ਨੇ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਰਜਤ ਨੇ ਇੱਕ ਹਾਦਸੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀਆਂ ਦੋਵੇਂ ਬਾਹਾਂ ਗੁਆ ਦਿੱਤੀਆਂ ਸਨ, ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਉਸਨੇ ਹਾਰ ਨਹੀਂ ਮੰਨੀ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਦਿਸ਼ਾ ਦਿੱਤੀ। ਅੱਜ ਰਜਤ ਨੂੰ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਉਸਦੀ ਬੇਮਿਸਾਲ ਮਿਹਨਤ ਅਤੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਕੇ ਸਤਿਕਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਕਿਸਮਤ ਵੀ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਦੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਨਾਲ ਲਿਖੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰੀ ਨੌਕਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਹੈ।

ਰਜਤ ਕੁਮਾਰ (Rajat Kumar)  ਦੀ ਜੀਵਨ ਯਾਤਰਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਸਰੋਤ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਸਿਰਫ਼ ਸੱਤ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਇੱਕ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਹਾਦਸਾ ਵਾਪਰ ਗਿਆ। ਰਜਤ ਨੂੰ ਹਾਈ-ਟੈਂਸ਼ਨ ਪਾਵਰ ਲਾਈਨ ਦੇ ਨੇੜੇ ਖੇਡਦੇ ਸਮੇਂ ਕਰੰਟ ਲੱਗ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਦੋਵੇਂ ਬਾਹਾਂ ਗੁਆ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਇਸ ਘਟਨਾ ਨੇ ਉਸਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਝਟਕਾ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਉਸਦੇ ਮਾਪਿਆਂ, ਦਿਨੇਸ਼ ਕੁਮਾਰੀ ਅਤੇ ਜੈਰਾਮ ਨੇ ਰਜਤ ਨੂੰ ਹਾਰ ਮੰਨਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਆਪਣੀਆਂ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਨਾਲ ਲੜਨ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ।

ਰਜਤ ਦਾ ਸੰਘਰਸ਼ ਇੱਥੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ। ਉਸਨੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਇਸ ਵੱਡੇ ਸੰਕਟ ਨੂੰ ਇੱਕ ਚੁਣੌਤੀ ਵਜੋਂ ਲਿਆ। ਆਪਣੀ ਬਾਂਹ ਗੁਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ, ਰਜਤ ਨੇ ਹਾਰ ਨਹੀਂ ਮੰਨੀ। ਪਹਿਲਾਂ, ਉਸਨੇ ਡਾਕਟਰ ਬਣਨ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਲਈ NEET ਦੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਦਿੱਤੀ। ਉਸਨੂੰ ਨੇਰਚੌਕ ਮੈਡੀਕਲ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸੀਟ ਮਿਲੀ, ਪਰ ਮੈਡੀਕਲ ਬੋਰਡ (medical board) ਨੇ ਉਸਦੀ ਸਰੀਰਕ ਅਪੰਗਤਾ ਕਾਰਨ ਉਸਨੂੰ ਡਾਕਟਰ ਬਣਨ ਤੋਂ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਦੇ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਸਨ। ਇਹ ਇੱਕ ਹੋਰ ਔਖਾ ਸਮਾਂ ਸੀ, ਪਰ ਰਜਤ ਨੇ ਇਸਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਉਮੀਦਾਂ ਨਹੀਂ ਹਾਰੀਆਂ।

ਫਿਰ ਰਜਤ ਨੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਮਾਸਟਰ ਡਿਗਰੀ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਵੀ, ਉਸਨੇ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਹੱਥਾਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਤਮਨਿਰਭਰ ਬਣਾਇਆ। ਉਸਨੇ ਪੂਰੀ ਲਗਨ ਨਾਲ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਲਗਾਤਾਰ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਕੀਤੀ। ਰਜਤ ਦੇ ਸਮਰਪਣ ਅਤੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਦਾ ਰੰਗ ਆਇਆ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੂੰ ਹੁਣ ਸੁੰਦਰਨਗਰ ਡਿਵੀਜ਼ਨ ਦੇ ਲੋਕ ਨਿਰਮਾਣ ਵਿਭਾਗ ਵਿੱਚ JOA IT ਵਜੋਂ ਤਾਇਨਾਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।

ਰਜਤ ਦਾ ਜੀਵਨ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ ਕਿ ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਵਿੱਚ ਹਿੰਮਤ ਅਤੇ ਆਤਮਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਕੋਈ ਵੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਉਸਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ। ਅੱਜ ਉਹ ਆਪਣੇ ਲੈਪਟਾਪ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਦੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਆਮ ਕਰਮਚਾਰੀ ਵਾਂਗ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਹ ਬਿਨਾਂ ਹੱਥਾਂ ਦੇ ਸੁੰਦਰ ਲਿਖਣ ਅਤੇ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਪੇਂਟਿੰਗ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਵੀ ਮਾਹਰ ਹੈ।

ਰਜਤ ਹੁਣ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨਿਕ ਸੇਵਾ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਸੁਪਨਾ ਆਪਣੀ ਮਿਹਨਤ ਅਤੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਰਾਹੀਂ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਗੋਂ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਵੀ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਸੁਨੇਹਾ ਦੇਣਾ ਹੈ।

Read More:  ਮੁੜ ਵਿਵਾਦਾਂ ‘ਚ ਸਮੋਸਾ ਘਟਨਾ, ਮੀਡੀਆ ਨੂੰ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਲੀਕ ਕਰਨ ਦੀ ਸਾਜ਼ਿਸ਼

Scroll to Top